LEES MEE !

trauma doorbroken

HOE GAAT HET MET JE?
Goed? Wat doet het je wanneer iemand je die vraag stelt? Zelf merk ik vaak grote verschillen van dag tot dag. Soms voel ik me alsof ik de wereld aankan en het leven zelf wil opzuigen, helemaal opgeladen van euforie. Dan brand ik mij letterlijk aan mijn eigen zonneschijn. Op een ander moment zie ik de vraag naar mijn welbevinden niet als een teken van betrokkenheid, maar als het ultieme bewijs van het tegendeel. In onze maatschappij word je namelijk niet geacht om in je antwoord oeverloos van wal te steken over je verwoede pogingen om dat gierend gespannen lijf uit je bed te slepen. Ochtend na ochtend en telkens weer tegen alle verwachtingen in door het panische angstgevoel. Dan voelt het zwart vanbinnen, zwaar en hol tegelijk. ​Herkenbaar? Misschien had je dan net als ik in je jeugd met trauma te maken. Op latere leeftijd kan dit jouw emotioneel, psychisch en fysisch welzijn nefast beïnvloeden: burnout, depressie, eet-, dwang- en angststoornissen, dissociatie, maar ook een verminderde of juist verhoogde prikkelbaarheid, een gevoel van vervreemding en een verminderde immuniteit kunnen allemaal een antwoord zijn op aangrijpende en voortdurende negatieve ervaringen uit jouw kindertijd. Hier lees je hoe ik het trauma (h)erken(de), er mee om leer(de) gaan en hoe mijn leven langzaam aan weer lichter word. Hoe meer ik het donker de hand reik, hoe meer licht er naar binnen schijnt. En naar buiten. Want die zon, die brandt écht wel in mij.

je bent er!

19/01/2021

Je bent er en dat maakt mij blij. Vooral omdat we onwaarschijnlijk veel op mekaar lijken. Daar ben ik van overtuigd. Als mens zijn we namelijk onlosmakelijk met mekaar verbonden. We stammen stuk voor stuk uit hetzelfde stof dat ook onze aarde en elk wezen daarop heeft gevormd. 
Ik vind het heerlijk om mij verbonden te voelen met anderen. En toch, vond ik het nooit vanzelfsprekend. Ergens kwam er een kink in de kabel, een storing op de lijn. ​

WEER-STAND

21/01/2021

Eerlijk? Ik heb getwijfeld aan dit initiatief. Mij afgevraagd of ik er wel klaar voor ben. Want zoals ik je eerder al liet weten, laat ik mijn licht graag schijnen en verbind ik mij van nature gewillig van op een podium met een publiek, maar met een getraumatiseerd zenuwstelsel is dat geen evidentie: na de top volgt ongenadig de tuimeling. Na het licht, de leegte. Mijn lijf biedt weerstand.
In mijn eerste levensjaren bevond mijn lichaam zich zo fundamenteel in een stresstoestand dat het zich daarop is gaan instellen. Stress werd het nieuwe ‘normaal’. ​

This is it!

- Het ideale oefenen -

10/02/2021

Mijn traumacoach, Esther Verwoord, opperde onlangs het woord ‘oefening’. Omdat mensen daar nogal eens allergisch op reageren, terwijl het wel een voorwaarde is voor transformatie. Het is een beetje als met global warming: je kunt je oude strategieën wel overboord wensen, maar boet al rap aan duurzaamheid in wanneer je niet eerst een plaatsvervangende aanpak voor een beter persoonlijk klimaat ontwikkeld.
‘Oefenen’ dus. Ook ik voelde me vaak in een keurslijf gehesen, alleen al bij de suggestie. Wat heb ik me verveeld wanneer ik de voorgeschreven draaiingen en rekkingen voor mijn verzwakte rug mathematisch en systematisch uitvoerde tijdens mijn eerste zwangerschap. ​

M-Ann-tra

- mijn deur tot mildheid -

12/02/2021

Wanneer je als kind in een rol wordt geduwd die niet de jouwe is, geef je vaak ongemerkt stukjes van jezelf op. Zo ben ik er achter gekomen dat ik mij op den duur heel mannelijk ben gaan gedragen, of beter nog mijn zachte, vrouwelijke trekken verbeet. Ik kan er niet de vinger op leggen waarom dat gebeurde, maar vermoed dat het deels kwam omdat ik werd geacht in alles en boven iedereen uit te blinken. En wanneer ik iets niet fijn vond, mocht ik daar niet 'flauw' over doen. Ook is het beeld dat mijn vader nu nog over 'de vrouw' ophangt niet bepaald vleiend.​

met mijn ogen dicht

- Mijn 'Blind Audition' voor The Voice van Vlaanderen: de ultíeme yoga-oefening -

12/03/2021

Mijn relatie tot ‘angst’ is eerder dubbelzinnig: enerzijds vind ik het rotvervelend dat deze beklemmende emotie te pas en – vooral – te onpas opduikt en anderzijds besef ik dat het wellicht mijn grootste drijfveer is. Meer dan eens was het de angst die mij dreef om de confrontatie te zoeken met datgene wat me zo bang maakte en zo weer wat dichter bij mijzelf te komen. Toch had ik mij ooit stellig voorgenomen dat een ‘Blind Audition’ voor ‘The Voice van Vlaanderen’ het nooit van mijn hypergevoelige en snel overweldigde ik zou halen en dus een absolute ‘no go’ was.
Tot … mijn mailbox me in september 2019 toefluisterde dat ‘mijn auditiefilmpje de jury alvast aangenaam had verrast’ en ik naar de volgende ronde mocht! ​

waakvlammetje

- durf weer te bewegen vanuit je oerkracht: jouw persoonlijke navigator! -

13/04/2021

Soms lijkt het veiliger om de luwte op te zoeken. Zeker wanneer je als kind nooit leerde om in je kracht te staan. Wanneer je daarom werd afgekeurd en dat niet veilig was. Dan vergeet je al gauw waartoe je werkelijk in staat bent.
Toen ik die overweldigende oerkracht op een dag weer voelde, ging ik twijfelen. 'Wat moet ik hiermee?' dacht ik. 'Dit vraagt te veel verantwoordelijkheid. Is dit trouwens wel van mij?'​

ann grutman

is een Vlaamse voice-over en voicecoach. Ze werkte jarenlang voor Radio2, 4fm (nu JOE) en VIJF en leent haar stem aan bekende merken als Belfius, Tuï, Philadelphia, Starbucks en Ixina.
Ze is mama van Viktor (16) en Sam (9) en getrouwd met Wim. 
​​Hier vertelt Ann over haar leven met en herstel van jeugdtrauma. Zo wil ze de (h)erkenning vergroten en hoop brengen in een wereld waarin trauma en stress onze belangrijkste en meest miskende ziekmakers zijn. 

Trauma?

1. wonde
2. psychishe stoornis ontstaan door een schokkende ervaring (bron: Van Daele)
Ontmoet me ook op
Bedankt omdat je er was. Ik hoop dat het je goed gaat. Zorg voor jezelf!